W Mirze (Мір), niewielkim miasteczku w rejonie korelickim, wznosi się
jeden z największych i najlepiej zachowanych zamków na Białorusi.
Został on zbudowany w l. 1506-1510 przez marszałka litewskiego Jerzego
Illinicza. Od 1568 r. ogromne dobra mirskie należały do Radziwiłłów, a w
1589 r. zostały włączone do ordynacji nieświeskiej. Od tego czasu
Radziwiłłowie nieświescy zaczęli używać tytułu "hrabiów na Mirze". Po
śmierci ks. Dominika Radziwiłła w 1813 r. Mir został odłączony od
ordynacji nieświeskiej i jako wiano dostał się jego córce Stefanii,
która poślubiła ks. Ludwika de Sayn‑Wittgensteina. W 2 poł. XIX w., z
kolei jako wiano córki Wittgensteinów Marii, Mir stał się własnością
książąt Hohenlohe‑Schillingsfürst. Od nich w 1895 r. kupili Mir książęta
Światopełk‑Mirscy, pochodzący ze zrusyfikowanej gałęzi tej rodziny. W
ich ręku zamek i dobra pozostawały do II wojny światowej. Zamek był
pierwotnie gotycki, posiadał pięć wież (cztery narożne i wjazdową
wieżę‑bramę) i był otoczony fosą. W k. XVI w. przebudowano go w stylu
renesansu, dobudowując część pałacową przeznaczoną na rezydencję. Po
zniszczeniach, jakich zamek doznał podczas szwedzkich oblężeń w 1655 i
1706 r., odbudowano go w 1 poł. XVIII w., przy czym usunięto część
renesansowych detali. Radziwiłłowie, mając w pobliżu rezydencję
nieświeską, w zasadzie nigdy na stałe nie mieszkali w zamku. Od 1775 r.
często bywał tu jednak ks. Karol Stanisław Radziwiłł "Panie Kochanku",
który urządzał polowania w okolicznych lasach, a w samym zamku - słynne
festyny. We wrześniu 1785 r. Radziwiłł podejmował w Mirze, z właściwą
sobie wystawnością, powracającego z Nieświeża króla Stanisława Augusta
Poniatowskiego. Poważnym uszkodzeniom zamek uległ podczas walk w 1794
r., kiedy to wojska rosyjskie osaczyły tu oddział polski i zdobyły
twierdzę szturmem. Kolejne zniszczenia zamku nastąpiły podczas wojen
napoleońskich. W dniach 9-10 lipca 1812 r. straż przednia kawalerii
marszałka Davout składająca się z 3‑tysięcznego oddziału polskiej jazdy
pod dowództwem gen. Rożnieckiego, starła się pod Mirem ze strażą tylną
rosyjskiej armii Bagrationa, składającej z ponad 10‑tysięcznego oddziału
kozaków pod dowództwem atamana Płatowa. W zaciętej potyczce Polacy
stracili ok. 300 zabitych, straty nieprzyjaciela były znacznie większe.
Zmuszony do wycofania Płatow częściowo wysadził zamek w powietrze. Po
odstąpieniu wojsk rosyjskich w zamku założył swą główną kwaterę król
Westfalii - Hieronim Bonaparte. Podczas odwrotu armii napoleońskiej,
10-11 listopada 1812 r. pod murami Mira doszło do kolejnej bitwy, w
której admirał Cziczagow rozbił Francuzów, a zamek kazał spalić. Od tego
czasu, przez kilkadziesiąt lat budowla pozostawała opuszczona w stanie
częściowej ruiny. W 2 poł. XIX w. podjęto pierwsze prace restauracyjne. W
okresie międzywojennym znany z ekstrawagancji właściciel Mira Michał
Światopełk‑Mirski podjął odbudowę zamku, a w odnowionej jego części
założył muzeum osobliwości. Po II wojnie światowej zamek był opuszczony i
ponownie popadł w ruinę. W 1969 r. przeprowadzono częściową konserwację
budowli a od 1991 r. trwa restauracja zabytku, będąca obecnie na
ukończeniu. W 2000 r. zamek w Mirze został wpisany na listę obiektów
Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO.
------------------
In Mir (Мір), a small town in the region korelick, stands one of the largest and best preserved castles in Belarus.It was built in the years 1506-1510 by the Speaker of the Lithuanian George Illinicza. Since 1568, enormous good Mirski belonged to the Radziwill, in 1589, have been included in the electoral Nieswiez. Since then Radziwills nieświescy began to use the title "Counts on Mir". After the death of Fr. Dominik
Radziwill in 1813, Mir has been removed from the electoral Nieswiez and
as a dowry to his daughter got Stefania, who married priest. Louis de Sayn-Wittgenstein. In the 2nd half. Nineteenth
century, while his daughter as a dowry Wittgenstein Maria, Mir became
the property of the princes of Hohenlohe-Schillingsfürst. Since they bought in 1895, Mir-Mirscy Światopełk princes coming from a Russified branch of the family. In the hands of a good lock and remained until World War II. The castle was originally a Gothic, had five towers (four corners and entrance tower-gate) and was surrounded by a moat. In
the near the sixteenth century it was rebuilt in the Renaissance style,
adding a portion of the palace designed as a residence. After the destruction, which he suffered during the Swedish castle sieges in 1655 and 1706, it was rebuilt in the 1st half. The eighteenth century, the removed part of the Renaissance detail. Radziwill, with residence near nieświeską, almost never not lived permanently in the castle. Since 1775, however, has often been here, Fr. Karol Stanislaw Radziwill "Mr. Lover", which creating hunting in the woods, and in the castle - famous festivals. In September 1785, Radziwill acted in Mir, with his usual opulence, returning from Nesvizh King Stanisław August Poniatowski. The
castle was seriously damaged during the fighting in 1794, when Russian
forces cornered a branch of the Polish and captured the fortress by
storm. Further destruction of the castle occurred during the Napoleonic Wars. On
July 9-10, 1812, the cavalry vanguard of Marshal Davout, consisting of
3-th branch of the Polish cavalry under the command of Gen.
Rożniecki, Mir clashed with guards at the back of the Russian army
Bagration, consisting of more than 10-thousand Cossacks under the
command unit Ataman Platov. In the fierce battle Poles lost about 300 killed, enemy losses were much higher. Platov forced to withdraw partially blew up the castle in the air. After the withdrawal of Russian troops in the castle established his headquarters King of Westphalia - Jerome Bonaparte. During
the retreat of Napoleon's army, 10-11 November 1812 under the walls of
Mira there was another battle in which the French admiral Cziczagow
crashed and had to burn the castle. Since then, for several decades remained derelict building in the state of partial ruins. In the 2nd half. Nineteenth century, it was the first restoration work. Between
the famous extravagance owner Michael Mira Światopełk-Mirski took
rebuild the castle, and the part of the renewed museum founded
singularity. After World War II, the castle was abandoned and fell into disrepair again. In 1969, Partial maintenance of buildings and since 1991 the monument lasts restaurant, which is now nearing completion. In 2000, Mir Castle was inscribed on the list of World Heritage sites by UNESCO.
Znaczek / Stamp
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz